Od 2019 roku w drzewostanach sosnowych leśnictwa Aleksandrowiec obserwuje się zagrożenie ze strony kornika ostrozębnego. Prawdopodobną przyczyną zagrożenia jest susza i obniżenie poziomu wód gruntowych.

            Kornik ostrozębny (Gyll.) to bardzo groźny szkodnik wtórny sosny ze względu na utajony charakter zasiedlenia. W przeciwieństwie do innych korników nie wysypuje trocinek z chodników na zewnątrz (co ułatwia wczesne wyznaczanie drzew zasiedlonych), a ubija w środku. Rójka przebiega na przełomie maja i czerwca, ale w sprzyjających warunkach może wystąpić druga w sierpniu oraz generacja siostrzana. Atakuje zazwyczaj starsze drzewostany, żerując w strefie cienkiej korowiny. Objawem zasiedlenia jest wygląd igliwia-  korony najpierw szarzeją, a następnie rudzieją. Następnym symptomem występowania kornika jest spękana i odstająca kora.

            Ochrona drzewostanów polega na wyznaczaniu i usuwaniu drzew zasiedlonych oraz zrębkowaniu lub paleniu wierzchołków i gałęzi przez cały rok. Wczesne ujawnienie zasiedlenia jest bardzo ważne, ponieważ kornik jako wektor sinizny deprecjonuje drewno. Pomocą w codziennej pracy okazał się nalot samolotem nad lasami nadleśnictwa, dzięki któremu dysponujemy możliwą lokalizacją drzew porażonych przez kornika (zdjęcie nr 4).

          Ze względu na szkodliwą działalność tego owada w ubiegłym roku pozyskano na terenie leśnictwa Aleksandrowiec około 1000 m³ drewna. W przypadku braku możliwości natychmiastowego wywiezienia zasiedlonego surowca poza strefę zagrożenia korzystano z siatki Storanet (zdjęcie nr 5).